DEVAM: 20. Mescidde
Oturup Beklemenin Fazileti
حَدَّثَنَا
الْقَعْنَبِيُّ
عَنْ مَالِكٍ عَنْ
أَبِي
الزِّنَادِ
عَنْ
الْأَعْرَجِ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ لَا
يَزَالُ
أَحَدُكُمْ
فِي صَلَاةٍ
مَا كَانَتْ
الصَّلَاةُ
تَحْبِسُهُ
لَا
يَمْنَعُهُ
أَنْ
يَنْقَلِبَ
إِلَى أَهْلِهِ
إِلَّا
الصَّلَاةُ
Ebu Hureyre
(r.a.)'den, Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: "Sizden biri
namaz kendisini (mescidde) alıkoyduğu müddetçe namaz'a devam etmiş olur.
(Çünkü) onu evine dönmekten alıkoyan namazdan başka bir şey değildir."
Diğer tahric: Buhari,
salat; ezan; Müslim, mesacid; ibn Mace, mesacid
AÇIKLAMA: Bu hadis, hem ravileri hem de ihtiva ettiği
hüküm itibariyle bundan önceki hadisin aynısıdır. Sadece bazı lafız farkları
dolayısıyla mana değişikliği vardır.
"Namazın,
bir kimseyi mescidde alıkoyması''ndan maksat, o şahsın, musallasında bir
sonraki namazın girmesini beklemesi ve yerinden ayrılmamasıdır. Efendimizin
haber verdiğine göre, mescidde oturup namaz vaktini bekleyen bir kimse sanki
namaz içindeymiş gibi sevaba müstahak olur. Her ne kadar o, hakikaten namazda
değilse de hükmen namazda sayılır. Zira, bu kimsenin evine, ailesinin yanına
dönmemesine sebep namazı beklemesidir.